سابقه تاریخی شهر زازران
زازران در ۹ کیلومتری مرکز استان اصفهان واقع است که به تعابیری راه ابریشمی ما بین شهرستان های نجف آباد زازران در واقع مسیردوم ارتباطی نجف آباد به اتوبان ذوب آهن اصفهان می باشد.ارتفاع آن از سطح دریا ۱۳۰۰مترو دارای آب و هوای نسبتا گرم و خشک میباشد. از شمال غرب به نجف آباد شهر سیاستمداران اقلیم عشق و همچنین از شمال غرب به اصفهان منتهی است درچه در شمال شرق آن قرار دارد و از رودخانه زاینده رود در حدود ۶ کیلومتر فاصله داردهمین امر سبب روی آوردن مردم به گسترش باغات در منطقه شده از این رو زازران را شهر باغات مینامند.
این شهر کهن که به روایاتی قبل از شروع دوره صفویان به لحاظ خوش آب و هوا بودن گروهی از مهاجران در این منطقه ساکن شدند و چنان شد که کشاورزی به لحاظ عبور آب زاینده رود و همجواری با آن به شدت رشد کرد.طبق سخنان پیران این محل وسعت زمین های کشاورزی چنان بود که از شرق به نزدیکی های قلعه سفید(یکی از روستاهای نزدیک نجف آباد)از جنوب به قهدریجان(که همکنون این زمین ها توسط اهالی آن محل تسخیر شده)از غرب به نزدیکی های درچه و از شمال به روستاهای کوشک و تیرانچی منتهی شده و میشود که مناطق شمال و غرب یکی از مناطق تفریحی به شعاع ۵کیلومتر به باغ و بوستان اختصاص دارد که از دیر باز مورد توجه عام و خاص بوده است.
این شهر به منظور داشتن باغات و زمین های کشاورزی به سبب خاک حاصلخیز با درختان آلبالو به شهر مروارید های سرخ معروف است.
برخی از فرآورده های آلبالویی شامل : مربا آلبالو ، لواشک آلبالو ، آلبالو خشک شده ، شربت آلبالو و چایی آلبالو از مهمترین سوغات این شهر می باشد.